Tijdens de Demonstratieles, dit is de een na laatste les, sommen we kort op wat er tijdens de training is gebeurd en zetten we de trainer in het zonnetje. Het onderstaande verhaal is geschreven en voorgedragen aan de trainer in een jeugdinrichting. Een korte intro voordat we starten met het verhaal: Deze jongen is gestart met het trainen van Herfst een Mechelse Herder. Herfst kreeg de kans om tijdens de training geplaatst te worden daarom heeft hij met pijn in zijn hart afscheid genomen van hem. De hond Herfst had veel stress op het asiel en tijdens het halen en brengen, dit is door de instructeurs van Dutch Cell Dogs met zijn trainer besproken. De jongen heeft er daarom voor gekozen om op te komen voor het welzijn van Herfst. Of zoals hij zei: ‘Als hij nu de kans krijgt op een betere toekomst dan moet hij die krijgen”. Ontzettend knap van deze jongen om de hond boven zijn eigen geluk te stellen. Rond deze periode brak een andere trainer zijn hand, die trainde met de hond, Santiago. Aangezien de jongen moest herstellen en de hond niet meer vast kon houden heeft de trainer van Herfst de training doorgezet met Santiago. Het onderstaande verhaal is geschreven door instructeurs Jenna en Eva.
Bij de intake gaf jij aan dat je het leuk zou vinden om een Mechelse herder te krijgen, omdat je dat vanuit thuis kende. En zo geschiedde het dat jij toevallig de enige Mechelse herder uit het programma kreeg. Je noemde hem Herfst, wat een mooie naam voor hem. We merkten al snel dat jullie een goede band kregen, ondanks het feit dat hij jou in het begin wel uitdaagde. Je gaf dat zelf goed aan en kon prima verwoorden wat dat met jou deed. En nog veel knapper, je deelde dat met iedereen in de groep.
Wat wij nog veel knapper vonden, is dat toen je te horen kreeg dat Herfst kon worden herplaatst, je meteen hem dat nieuwe geluk gunde. Ook omdat Herfst niet zo goed te bus in wilde, hebben we samen besloten hem uit het programma te halen zodat hij herplaatst kon worden en niet meer zo lang in het asiel hoefde te zitten. Je gunde hem zijn vrijheid en verkoos zijn geluk boven het jouwe.
Jij komt over als een rustige jongen, gaandeweg ontdekten wij wat meer pit in jou. Vooral als het even niet zo goed ging met het trainen van de hond kon je het wel eens voelen borrelen van binnen. Jouw persoonlijke doel was om meer geduld te hebben en het niet zo snel op te geven. Met Herfst liet je al zien dat je ervoor ging en was je heel geduldig. Met Santiago kreeg je weer een grote uitdaging. Af en toe even tot 10 tellen en weer door, Santiago was aan jou goed toevertrouwd.
Samen met de andere trainer heb je Santiago toch wat bij kunnen brengen. Soms gebeuren dingen om een reden, het zou zomaar kunnen zijn dat Santiago jou heeft getraind om geduldiger te kunnen zijn en het niet zo maar op te geven. Jij hebt haar geleerd dat er ook mensen zijn die haar niet opgeven. Ze is als zwerver gevonden en had niemand meer. Jij hebt haar weer wat meer vertrouwen in de mensheid gegeven en laten zien dat je haar niet zomaar opgaf, hoe mooi is dat!!
Dankjewel voor je inzet!
