Marlies geeft je een kijkje achter de schermen deel 10
Marlies de Bats, oprichter van Dutch Cell Dogs, schrijft iedere maand een column en neemt je mee achter de schermen bij onze trainingen in de gevangenissen en instellingen. Haar columns worden gepubliceerd in het magazine Onze Hond. Lees hier haar column:
In de ruim 14 jaar dat wij nu trainen zijn wij heel veel lieve, grappige, mooie hoopvolle honden tegen gekomen waarvan veel een onvergetelijke, blijvende indruk hebben achtergelaten. Zo ook de hond in dit verhaal ❤️
Intake met de deelnemers.
Wanneer wij gaan trainen in een instelling, is er vooraf een intake gesprek met alle deelnemers om te kijken hoe ze zijn en wat voor een type hond wij aan ze kunnen koppelen. 8 weken lang intensief trainen vraagt commitment maar ook wederzijds vertrouwen en liefde, dus de match die wij maken is voor alle partijen heel belangrijk!
Bij het intake gesprek in een reguliere instelling ( volwassen detentie) waren 6 man aanwezig die allemaal toch wel wat nerveus en zenuwachtig waren, maar ook super enthousiast dat zij voor de training waren geselecteerd. Allemaal behalve één man die heel zwijgzaam en teruggetrokken aan tafel zat. Tijdens het gesprek is er ook altijd een hond aanwezig die volop de aandacht kreeg van iedereen, maar niet van hem…..een vluchtige aai en dat was het. Somber, zwijgzaam en in zichzelf gekeerd en daar moesten wij een asielhond bij vinden, zodat zij samen als team het beste uit elkaar naar boven zouden brengen.
In het asiel kregen wij een lijst met honden die dringend hulp nodig hadden en in aanmerking kwamen om ons trainingsprogramma in te gaan, en daar was hij ……..
Donnie.
Donnie; kruising Pincher, klein, druk, super vrolijk en oorspronkelijk beige gekleurd. Oorspronkelijk beige, maar dat was slecht te zien omdat het grootste gedeelte van zijn rug kaal en geblakerd was. Donnie woonde bij een jongen die op een dag zijn dealer niet meer kon betalen en mocht kiezen of hijzelf in brand werd gestoken of zijn hond …. Bij een tweede poging kon gelukkig de politie ingrijpen en werd Donnie naar het asiel gebracht. In het asiel werd hij liefdevol opgeknapt en leek hij het trauma goed te verwerken, alleen plaatsing bleef uit omdat hij voor veel mensen een raar uiterlijk had.
Toen wij hem voor het eerst zagen, stond daar een hondje bruisend vol energie en nog steeds vol aandoenlijk vertrouwen in mensen. Hij werd gekoppeld aan onze sombere, zwijgzame deelnemer.
En waar wij allemaal op hoopte, gebeurde ook; in no time had Donnie de harten gestolen van alle deelnemers, en was zijn trainer volledig veranderd in een zachte , vriendelijke man die regelmatig vol emotie naar zijn hond keek. Tijdens een rustmoment in de training lag Donnie intens tevreden op schoot bij zijn trainer, terwijl hij zachtjes met crême werd ingesmeerd op zijn kale huid. Zijn trainer vertelde dat hij al heel lang vast zat in zijn eigen woede en frustratie en dat hij het leven eigenlijk al opgegeven had.
“Maar hoe kan ik boos blijven als ik zie wat dit hondje allemaal heeft meegemaakt en toch verder gaat ? Wat mij is overkomen heb ik zelf veroorzaakt, maar hier zit een hond die zwaar mishandeld is en toch ergens de kracht vandaan heeft gehaald om niet op te geven en door te gaan met leven. Een hondje van amper 8 kg. die mij zo’n geweldige levensles meegeeft; wie had dat gedacht !”
Een voorbeeld voor iedereen.
Donnie heeft na de training een geweldig thuis gevonden, maar nog steeds hebben wij spijt, hem niet zelf geadopteerd te hebben 😉 Hij is een geweldige ambassadeur voor Dutch Cell Dogs en een voorbeeld voor iedereen dat het leven wel maakbaar is en dat je van iedere dag moet genieten, hoe moeilijk het soms ook lijkt.
NB: wegens privacyregels staat de trainer noch Donnie op de afbeelding behorende bij het artikel.