Deze column wil ik graag gebruiken om jullie mee te nemen achter de schermen van Stichting Dutch Cell Dogs.
In de ruim 12 jaar dat wij nu trainen zijn er heel veel onvergetelijke momenten geweest met de asielhonden, maar ook met de deelnemers en medewerkers binnen de instellingen.
In de vorige nieuwsbrieven is al een begin gemaakt met het vertellen over al die lieve, grappige, mooie hoopvolle honden, deze keer is het de beurt aan een hele bijzondere hond.
Sam
Het hele concept van Dutch Cell Dogs is eigenlijk geboren bij de adoptie van Sam, een kruising Witte Herder/ Labrador uit het asiel Crailo in Hilversum. Hij was mijn tweede hond en toen ik op zoek ging naar een leuke asielhond was dat een spannende onderneming. Je gaat best zenuwachtig naar een asiel met geen enkel idee welke hond je hart gaat stelen, en daar staat dan een grote kruising labrador je aan te kijken en ben je verkocht. Een week later zat hij achterin mijn kleine Peugeot-je en blokkeerde hij volledig mijn uitzicht naar achteren. “En wat als hij nu helemaal in paniek raakt in de auto hier op de snelweg ? wat is zijn lievelingsspeelgoed ? waar wil hij het liefst gekroeld worden ? door zulke vragen is het idee geboren om asielhonden te gaan trainen waarbij er een dagboek bij gehouden zou worden als een fijne aanvulling/ gebruiksaanwijzing voor nieuwe eigenaren. Sam was voor mij ook het bewijs dat er werkelijk geweldige, lieve, moedige, grappige honden om welke reden dan ook, in een asiel belanden en onze aandacht en inzet 100 % verdienen.
Jaren later en heel veel voorbereidingen verder, stonden Betty en ik in asiel Den Bosch om de allereerste honden uit te zoeken voor de pilot van Dutch Cell Dogs in de Penitentiaire Inrichting Vught. Sam was een half jaar daarvoor overleden en dit was de eerste keer dat ik weer in een asiel was. Heel veel drukke, blaffende honden met hier en daar een hond die echt niet blij was ons te zien, niet helemaal wat wij verwacht hadden, dus bij het openen van weer een gang was de aanblik van een kleine ruwharige hond die dolblij was om ons te zien echt een verademing.
Klein, ruwharig ,kruising bull terrier/ hollandse herder (?) die naast een Jack Russell zat die ze vakkundig opzij duwde bij de tralies om maar alle aandacht te krijgen. En dat lukte, een week later zat ze bij mij in de auto.
Truffel : het 3e Dutch Cell Dogs lid.
Dutch Cell Dogs heeft altijd uit 3 oprichters bestaan, waar Truffel er een van was. Bij iedere vergadering was Truffel aanwezig, bij elke instelling was zij welkom en ze heeft voor heel veel hilarische momenten gezorgd. Ons eerste gesprek in de Penitentiaire Instelling Heerhugowaard was een enorm succes dankzij Truffel die de gang in rende terwijl Betty en ik zenuwachtig moesten wachten in een vergaderruimte. Voordat ik door had dat zij weg was hoorden wij een bulderend gelach omdat Truffel in volle vaart het kantoor van de directeur binnen was gerend en boven op zijn bureau was gesprongen. Ongemakkelijke momenten ook toen zij een pakje kauwgom uit mijn tas haalde tijdens een vergadering en ik een vol uur ongemerkt aangekoekte kauwgum uit een blauw tapijt probeerde te halen. Zoveel gouden momenten die mede onze liefde voor asielhonden heeft gevormd. Betty en ik brachten onze kennis, kunde en passie, Truffel bracht de humor mee om zo van Dutch Cell Dogs een succes te maken.
She is not a dog, she is a little person. Truffel april 2008 – 22 mei 2022.
