Wij waren opzoek naar een hond, onze Duitse herder is helaas overleden. Hij had last van zijn achter poot. We hebben er alles aan gedaan zelfs een hondenrolstoel, daar was Alex stapelgek op. Alex heeft helaas maar een paar maanden plezier van de rolstoel gehad. Hij is elf jaar geworden.
Ik en mijn vrouw zeiden het is stil in huis, we hebben wel 5 maanden rouw maanden gehad. Ik was totaal al bezig om te kijken naar een nieuwe hond bij Cora van dierenasiel hier in Gorinchem. Toen zei Cora we hebben Callum, we weten erg weinig van Callum maar hij is vaak bij Dutch Cell Dogs. Ik wist niet wat dat was en dat heeft Cora ons toen uitgelegd.
We mochten Callum twee weken op proef meenemen. We dachten overdag en ’s nachts dat wordt wat. Cora vertelde ons dat hij misschien in huis wel wat zou doen of slopen maar wat denk je, totaal niks gevonden en niks kapot of gesloopt. We hadden alles van de oude hond op zolder gedaan en dat kon ik er gewoon weer vanaf halen maar, dat vond ik niet erg. De twee weken waren zo voorbij en 10 november is Callum voor goed bij ons gekomen. Onze vrienden zeiden al tegen ons dat ze niet geloofden dat wij zonder hond konden.
De eerste dag langs de waterkant was een feest voor Callum. Alle geuren van andere honden en beesten, hij moest er niets van hebben. Als er een andere hond langs kwam moest hij er niks van hebben. Gelukkig zat de halsband goed vast, hij wilde vluchten van angst. Ik dacht laten we maar gewoon even zitten dan maar, even op afstand. En dat ging veel beter. Naam roepen dat is wel een probleempje geweest, ik riep Callum kom is hier en hij wilde vluchten van angst. Callum weet gelukkig wel waar hij woont.
Callum moet nog een hoop leren en daar zijn we flink mee bezig. Van aan de stoeprand zitten en dan een halve minuut wachten om zo over te steken. Onze andere hond deed dat ook niet. Na een paar weken is Callum nu gewend om bij de stoeprand te zitten en even te wachten. Volgen gaat ook geweldig en nu ook voor de voordeur zitten en blijven. Hij gaat in sprongen vooruit.
Ik ben Callum gaan opzoeken bij Dutch Cell Dogs en toen kwam ik hem tegen met zijn foto erbij, supergeweldig! Ik heb ook zijn verhalen gelezen en ik krijg nog een dagboekje. Ik ben heel benieuwd naar wat er in staat bij hem. Misschien kan ik nog veel dingen leren uit het dagboekje.
Ps. We hebben zelf geen kinderen, onze kinderen zijn de honden. Ik zit zelf ook bij een vis club en daar is Callum van harte welkom, ze vonden hem een lieve hond.
Inmiddels hebben de nieuwe eigenaren van Callum het dagboek ontvangen en weer een update gegeven.
In het dagboekje stond dat de meneer x in de training Callum een andere naam gaf, de naam Dex. We konden meteen merken dat hij meer naar de naam Dex luisterd dan naar de naam Callum. Toen zijn we overgestapt naar Dex. Dat ging perfect ook beter zitten aan de stoeprand en ook bezig geweest met zijn etensbak. Op straat gaat het nu ook veel beter, ook met andere honden spelen op het uitlaat veld.
Dex en de andere honden waren flink aan het spelen en Dex had niet in de gaten dat er ook slootje was en gleed zo het water in. Ik schrok me hoedje! Hij was binnen 1 tel het water uit. Nu kijkt Dex wel uit dat hij het water niet meer in glijdt.
Ik ben nu ook bezig op afstand zitten en blijven dat ging veel beter met deze naam van Dex. Ik durf Dex nog niet los te laten. Dex blaft niet maar hij is zo nieuwsgierig, ook als er een andere hond bij ons aan de overkant loopt wil Dex er heen alleen om even te kijken van wie ben jij.
Een ding hij is bang voor mensen die blauwe en witte vis pet op hebben. Hij blaft er tegen en als de vis pet af is, is er niks aan de hand. Als Heleen de stofzuiger van boven haalt was Dex bang en zeker als hij aan gaat weet Dex niet waar hij het zoeken moet. Ook dat moet gedaan worden Dex. En als de stofzuiger uit is komt Dex nieuwsgierig. Na een paar keer is Dex niet meer zo bang als anders maar wel belonen. Ik ben nu even ziek, maar je kan merken als Dex uitgelaten wordt aan de waterkant weet hij niet hoe snel hij bij mij moet zijn. Ook als Mijn vrouw moet werken zit Dex naar buiten te kijken van waar ga je heen.
Met de vriendelijke groetjes
Eddy en Heleen en een dikke knuffel van Dex
