Baasje gezocht

Ik vind het stiekem een beetje spannend maar wil mij graag even voorstellen. Ik ben dus Pasha, een grote jongen met een heel klein hartje. Mijn baasje heeft mij samen met mijn vriendin naar een pension gebracht en hij is zomaar vergeten ons ooit nog op te komen halen. We hebben nog een hele tijd op hem gewacht maar hij is niet meer terug gekomen. Niemand snapt waarom want we zijn super leuk! Gelukkig waren de verzorgers heel lief voor ons en hebben zij ervoor gezorgd dat wij gezellig bij DOA mochten komen logeren. Nu is het tijd voor ons om een nieuw baasje te gaan vinden, iemand die ons niet meer zomaar zal vergeten. Ik ben misschien wel groot en zie er stoer uit, maar van binnen ben ik nog een klein jongetje. Ik heb waarschijnlijk niet heel veel meegemaakt in de eerste jaren van mijn leven. In mijn vertrouwde omgeving ben ik echt een vrolijk en blij ei. Maar op nieuwe plekken word ik toch nog wel een beetje onzeker. Vooral binnen in huis zijn vind ik nog een beetje gek. Ze denken dat ik waarschijnlijk niet veel binnen heb mogen zitten. Dit moet ik dan ook nog een beetje leren. Als je mij even de tijd geeft om de ruimte te verkennen word ik al snel een beetje stoerder. Buiten wandelen doe ik erg graag maar soms word het me allemaal wat veel. Ik ga graag op ontdekkingstocht hoor, alleen heb ik daar wel even tijd en support van mijn baasje voor nodig. Mensen vind ik echt fantastisch! Die kunnen zo fijn knuffelen en hebben allemaal lekkere dingen bij zich. Het is ook zo leuk om samen met mensen te spelen en om met hen te trainen. Tijdens de training ben ik echt vol enthousiasme bezig met iedere oefening. Ik train graag verder met mijn nieuwe baas want het geeft me zelfvertrouwen.
Lees verder over deze schat op de site van DOA (dierenopvangcentrum Amsterdam).